Kim są ludzie beduińscy?

Beduini lub Beduini to koczowniczy Arabowie zamieszkujący pustynie Półwyspu Arabskiego, Lewantu i Afryki Północnej. Słowo „Beduin” pochodzi od arabskiego słowa „badawī”, co oznacza „mieszkańca pustyni”. Są podzieleni na klany lub plemiona, ale dzielą kulturę pasterskich kóz i wielbłądów. Duża liczba wyznawców religii islamskiej. Większość mieszkańców Beduinów porzuciła swoje plemienne tradycje i koczownicze życie dla miejskiego stylu życia, ale wielu zachowuje tradycje muzyki, poezji i struktur klanowych. Ci, którzy żyją w środowisku miejskim, od czasu do czasu organizują co najmniej raz w roku festiwale kulturalne, w których zbierają się, aby uczestniczyć i poznać tradycje od tańca miecza po tradycyjne przepisy.

Dystrybucja Beduinów

Na świecie jest około czterech milionów osób pochodzenia beduińskiego. Są one rozpowszechniane w Arabii Saudyjskiej, Jordanii, Egipcie, Izraelu, Algierii, Iraku i Palestynie. Pierwotnym domem jest Półwysep Arabski i stąd zaczęli rozprzestrzeniać się na pustynie w poszukiwaniu pożywienia i wody. Przekroczyli Morze Czerwone w Afryce w XI wieku i osiedlili się na pustyniach między morzem a Nilem.

Tradycje ludu beduińskiego

Mieszkańcy Beduinów w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie dzielą kulturę zwierząt hodowlanych, zwłaszcza wielbłądów i kóz dromaderów. Te dwa zwierzęta są źródłem produktów mlecznych, mięsa i wełny. Uważają wielbłąda za „dar od Boga”, dlatego podejmują dodatkowe środki, aby zabezpieczyć swoje zwierzęta. Wyścigi wielbłądów to wspólne wydarzenia podczas festiwali religijnych i weselnych.

Poezja ustna jest popularną sztuką wśród Beduinów. Klan z kilkoma poetami jest czczony w społeczeństwie.

W przeszłości plemiona Beduinów praktykowały sztukę napadania karawan i osiedlania się w rezerwatach żywności i zwierzętach, ale ta praktyka nie jest już praktykowana.

Beduini nie wchodzili w interakcje z innymi społeczeństwami aż do niedawnej przeszłości. Małżeństwo między kuzynami było powszechne i akceptowalne w społeczności. Trzy pokolenia rodziny rozszerzonej mogą przebywać jako jedna jednostka. Dzielą posiłki, prace domowe i domy aż do momentu, w którym rodzina staje się zbyt duża.

Beduini w XX wieku

W latach 50. i 60. ogromna liczba mieszkańców Beduinów w Azji Środkowej opuściła swoje tradycyjne życie nomadyczne i osiedliła się w miastach i innych środowiskach miejskich. Syryjska susza w latach 1958-1961 zmusiła tysiące Beduinów z pustyń do miast w poszukiwaniu regularnych miejsc pracy. Polityka rządu między innymi w Azji, Egipcie, Jordanii i Libii również wpłynęła na tradycyjną kulturę Beduinów.