Sikhizm: monoteistyczna religia z Indii
Sikhizm jest niezależną religią, która pojawiła się w środowisku hinduizmu i islamu. Sikhizm jako ruch religijny rozwinął się na początku XVI wieku w północno-zachodnich Indiach. Sikhowie walczyli przeciwko Wielkim Mogołom między XVII a XVIII wiekiem i stworzyli swoje państwo w Pendżabie (1765 - 1849) w Indiach.
Sikhizm jako religia był protestem przeciwko kastowemu systemowi hinduizmu i politycznej dominacji muzułmańskiej dynastii Mogołów. Założycielem sikhizmu był Guru Nanak (1469-1539). Jego podróże i nauczanie doprowadziły go nawet do Mekki, a pod koniec XVI wieku osiadł w Pendżabie. Z czasem Sikhowie stali się niezależną grupą, rodzajem państwa w państwie, z jego unikalną ideologią, prawami i przywódcami. Czwartym Guru Sikhów był Ram Das (1534 - 1581), który zasłynął jako koneser i interpretator hymnów sikhijskich. Założył miasto Amritsar („Pond of Immortality”), które stało się największym duchowym centrum sikhizmu.
2. Sikhism: Fundamental Beliefs
Podstawowe zasady religii Sikhów są również wpisane w świętą księgę, Guru Granth Sahib. Sikh oznacza „ucznia”. Sikhowie są monoteistami, co oznacza, że wierzą w jednego Boga, Wszechmogącego Stwórcę, który jest wszechprzenikający, niezrozumiały i nieosiągalny. Jego prawdziwe imię nie jest znane nikomu. Tylko sam Bóg zna cel stworzenia, który jest wypełniony miłością przez Jego łaskę. Bóg Sikha nie prowadzi nikogo i nie karze nikogo. On emanuje Współczuciem i Miłością, i jest pozbawiony nienawiści i pasji. Boga można zobaczyć na dwa sposoby: jako Nirgun (Absolut) i jako Sargun (osobisty Bóg w każdym z nas). Zgodnie z naukami Sikhów, przed stworzeniem, Bóg istniał jako Absolut, ale w procesie tworzenia zaczął wyrażać siebie. Przed stworzeniem nie było nic - żadnego nieba, piekła ani trzech światów - tylko bezforemność.
1. Znaczenie kulturowe i diaspora
Sikhowie nie muszą wykonywać skomplikowanych rytuałów, pielgrzymować ani pościć. Wszyscy sikhowie noszą nazwisko lub drugie imię „Singh”, podczas gdy kobiety mają z nimi „Kaur”. Sikhowie są również surowo zabronione żebrać o jałmużnę. Religia dyktuje Sikhom, aby przez cały czas nosili pięć przedmiotów na swojej osobie: niecięte włosy (ukryte w turbanie), miecz (Kirpan), kaṛ (bransoleta metalowa), rodzaj bielizny i kaṅghā (drewniany grzebień). Dzisiejsi młodzi Sikhowie wycofują się ze swoich wielowiekowych tradycji. Zaniedbują turban, regularnie golą się i noszą zwykłe cywilne ubrania. Mieszkańcy indyjskiego stanu Pendżab, zwanego Punjabis, dominują w etnicznym składzie Sikhów. Sikhowie mieszkają również w Azji Południowo-Wschodniej, Afryce, na wyspie Fidżi, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Tajlandii, a także w Rosji. Całkowita liczba Sikhów sięga ponad 30 milionów. Sprawia to, że sikhizm jest dziewiątą co do wielkości religią świata.
