Kiedy Bangladesz został krajem?

Bangladesz ogłosił niepodległość od Pakistanu w 1971 r. Aby zrozumieć historię niepodległości Bangladeszu, należy najpierw zrozumieć historię powstania Pakistanu.

Stworzenie Pakistanu

W 1947 r. Pakistan odłączył się od Indii. Podział został spowodowany propozycją „dwóch narodów”, która dowodziła, że ​​muzułmanie i Hindusi w Indiach są „narodami”, które nie mogą żyć razem. Ten podział uczynił Pakistan pierwszym nowoczesnym państwem, które powstało w oparciu o religię jego obywateli. Część partycji obejmowała region zwany Wschodnim Bengalem, który spowodował zamieszanie wśród ludzi. Zamieszanie powstało, ponieważ ludzie i kultury Bengalu Wschodniego były inne. Po podziale dzisiejszy Pakistan nazywano Zachodnim Pakistanem, a dzisiejszy Bangladesz nazywano Wschodnim Pakistanem. Problem zaczął się, gdy Zachód zdecydował się narzucić Urdu jako oficjalny język wschodu. Ta próba spowodowała ruch opozycyjny oparty na językoznawstwie i kulturze ludu Pakistanu Wschodniego, który doprowadził do walki między wschodem a zachodem przez dwadzieścia cztery lata.

Inne przyczyny konfliktu wschód-zachód

Jedną z głównych przyczyn było zaniedbanie gospodarcze i wyzysk wschodu na zachód. Dane pokazują, że mniej zaludniony Zachód przeznaczył więcej pieniędzy niż bardziej zaludniony Wschodni Pakistan. Na przykład liczba fabryk włókienniczych w Pakistanie Wschodnim wynosiła jedenaście, podczas gdy liczba zachodnich wynosiła dziewięć w 1948 r. W 1971 r. Zachód przeznaczył wiele zasobów dla siebie, zwiększając młyny z jedenastu do aż 150, podczas gdy na wschodzie miał skromny wzrost z dziewięciu do dwudziestu sześciu. Ponadto, w tym czasie, szacunkowa całkowita kwota 2, 6 miliarda dolarów została przeniesiona ze wschodu na zachód.

Po drugie, religia była kluczowym czynnikiem podziału i późniejszego utworzenia Pakistanu. W tym czasie co najmniej 97% Pakistańczyków na zachodzie było muzułmanami, podczas gdy Pakistan wschodni składał się z wielu kultur i religii, a muzułmanie stanowili około 15% populacji. Kiedy więc religia stała się problemem, dumni mieszkańcy Wschodu odmówili poddania się i walczyli o wolność. Uznanie dla ogromnych kultur i religii stało się wyraźniejsze, gdy Bangladesz postanowił nazywać się „Ludową Republiką Bangladeszu” zamiast „Islamskiej Republiki Bangladeszu”.

Inną kwestią były bliskie więzi, jakie Pakistan Wschodni miał z Bengalem Zachodnim, ponieważ większość z nich to Bengalczycy. Zachodni Pakistan uważał wschód za niekorzystny ze względu na bliski związek Wschodu z Indiami. Ten związek był problemem, ponieważ Pakistan i Indie miały bardzo słabe relacje. Problemem był konflikt, w którym Urdu był językiem urzędowym Wschodu.

Dzień Niepodległości Bangladeszu

Po kilku latach konfliktów i konfliktów społecznych istniała nadzieja dla Wschodniego Pakistanu. W wyborach w Pakistanie Wschodnim w latach 1970-71 wygrał ruch separatystyczny zwany Ligą Awami. Przywódcy Wschodniego i Zachodniego Pakistanu usiedli do rozmów, ale załamali się i nie osiągnięto porozumienia. W rezultacie szejk Mujibar Rahman ogłosił Bangladesz niepodległym narodem z Pakistanu 26 marca 1971 r. Po ogłoszeniu tej walki doszło do walki partyzanckiej, gdy Zachód odmówił odejścia na wschód. Bangladesz ostatecznie pokonał Pakistan z pomocą ZSRR i Indii kończących wojnę 16 grudnia 1971 roku.