Co to jest AU?

Czym jest Unia Afrykańska?

Unia Afrykańska (UA) jest organizacją polityczną i administracyjną, założoną w 2002 r. Składa się z 54 krajów w Afryce, a jej główny kapitał administracyjny znajduje się w Addis Abebie w Etiopii. Główna siedziba mieści się w Centrum Konferencyjnym AU i kompleksie biurowym. Ten budynek ma 20 pięter i salę plenarną na 2500 miejsc.

UA ma kilka celów, z których głównym jest promowanie i zachęcanie do jedności wśród krajów afrykańskich i obywateli. Ponadto organizacja ta stara się zachować niezależność swoich członków, promować pokój i bezpieczeństwo, chronić prawa człowieka oraz rozwijać zrównoważony rozwój pod względem gospodarczym i społecznym.

Historia Unii Afrykańskiej

UA wywodzi się z Unii Państw Afrykańskich lat 60., Organizacji Jedności Afrykańskiej (OAU) z 1963 r. I Afrykańskiej Wspólnoty Gospodarczej z 1981 r. Krytyka skuteczności tych organizacji doprowadziła do dyskusji w latach 90. między szefem państwa Libii oraz szefów państw i rządów OJA. We wrześniu 1999 r. Urzędnicy stworzyli deklarację Sirte, odnotowując potrzebę Unii Afrykańskiej.

W związku z potrzebą, różne rządy uczestniczyły w szczytach, aby zdefiniować ustawę konstytutywną (w 2000 r.) I plan wdrożenia UA (w 2001 r.). Pierwsza sesja odbyła się 9 lipca 2002 r. Pod kierownictwem pierwszego przewodniczącego RPA Thabo Mbeki. Od tego czasu sesje odbywały się w kilku krajach.

Organizacja Unii Afrykańskiej

UA dzieli się na kilka organów. Zgromadzenie Unii Afrykańskiej jest najpotężniejszą gałęzią organizacji i składa się z szefów rządów państw członkowskich. Zgromadzenie zbiera się raz w roku, aby głosować nad prawodawstwem. Każda decyzja musi być podjęta co najmniej dwie trzecie głosów.

Ponadto organizacja ta ma przedstawicielski oddział - Parlament Panafrykański. Jej 265 przedstawicieli parlamentarnych jest wybieranych przez krajowe rozdziały UA. Znajduje się w mieście Midrand w Republice Południowej Afryki i służy zachęcaniu do demokratycznego uczestnictwa w działaniach UA.

Rada Wykonawcza, złożona z ministrów spraw zagranicznych, którzy przygotowują materiały do ​​przedstawienia Zgromadzeniu do dyskusji i zatwierdzenia. Rada ta podejmuje decyzje w kwestiach żywności, rolnictwa, handlu zagranicznego, komunikacji i zabezpieczenia społecznego.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Afrykańskiej zadecydował o konfliktach wokół traktatów UA od 2009 r. Trybunał ten wkrótce zostanie jednak zastąpiony przez Afrykański Trybunał Sprawiedliwości i Prawa Człowieka, który będzie działał jako połączenie Trybunału Sprawiedliwości i Trybunał Praw Człowieka i Ludów.

Rada Pokoju i Bezpieczeństwa powstała w 2004 r. Jako szybka reakcja na sytuacje konfliktowe i kryzysowe w całej Afryce. Rada ta jest również odpowiedzialna za zapobieganie i rozwiązywanie konfliktów w miarę ich powstawania. Ponadto ma za zadanie rozwiązywanie konfliktów i nadzór nad budowaniem pokoju po zakończeniu konfliktu. Zgromadzenie wybiera 15-osobowy organ oparty na organizacji regionalnej.

Inne gałęzie UA obejmują: Radę Gospodarczą, Społeczną i Kulturową; Komitet Stałych Przedstawicieli; Afrykańska Komisja Praw Człowieka i Ludów oraz Nowe Partnerstwo na rzecz Rozwoju Afryki.

Wyzwania stojące przed Unią Afrykańską

Unia Afrykańska musi stawić czoła wielu przeszkodom, aby osiągnąć swoje cele. Kwestie te obejmują: obecność reżimów autorytarnych, ciągłe występowanie wojen domowych, skrajne warunki słabego zdrowia i ubóstwa, potrzebę poprawy gospodarki oraz brak zrównoważonego rozwoju i polityki ochrony środowiska.

Jeśli chodzi o problemy zdrowotne, kraje afrykańskie stoją w obliczu zarówno epidemii malarii, jak i HIV / AIDS. W rzeczywistości Afryka Subsaharyjska ma najwyższe wskaźniki HIV w dowolnym miejscu na świecie z milionem umierających każdego roku. Szacuje się, że w kilku krajach co najmniej 20% populacji aktywnej seksualnie jest zakażona. Tutaj diagnoza ta skraca oczekiwaną długość życia nosicieli o 6, 5 roku. Oprócz tragedii i strat dla jednostek i ich rodzin, będzie to miało również negatywny wpływ na wzrost PKB dla UA. Jest to szczególnie prawdziwe w Republice Południowej Afryki, która stanowi 30% całej gospodarki AU.

Kiedy były prezydent USA Barack Obama przemawiał na UA 29 lipca 2015 r., Poruszył kilka wyzwań dla postępu UA, w tym brak demokracji i niechętnych do współpracy przywódców. Widać to w Libii, która została wywołana wojną domową w 2011 r. Ponadto UA pracowała nad odzyskaniem pokoju w kilku regionalnych strefach konfliktu. Obszary te obejmują: Darfur w Sudanie, gdzie UA wysłała 7000 żołnierzy sił pokojowych w 2005 r .; Somalia, gdzie UA pracowała nad ustanowieniem rządu tymczasowego po okresie około 20 lat bez sprawnego rządu; i Anjouan na Komorach, gdzie UA powstrzymała niepokoje polityczne i inwazję na uzyskanie niepodległości od Komorów.

Przyszłe plany Unii Afrykańskiej

Oprócz wspomnianych wcześniej wyzwań Unia Afrykańska przedstawiła również bardzo złożone cele na przyszłość. Jednym z nich jest utworzenie Stanów Zjednoczonych Afryki lub rządu Unii. Organizacja ta opracowała już pewne propozycje dotyczące sposobu utworzenia rządu Unii, chociaż niektóre państwa członkowskie nie zgadzają się co do dokładnego podejścia. Niektóre z przyszłych kroków, które należy podjąć, będą obejmować pilną potrzebę konsolidacji gospodarczych i politycznych działań krajów afrykańskich oraz audyt oddziałów UA w celu wzmocnienia organizacji i zbliżenia się do rządu Unii w Afryce.

W ramach celu stworzenia bardziej jednolitego frontu w Afryce, UA ustanowiła także inne przyszłe cele dla swoich państw członkowskich. Aby poprawić handel i zwiększyć przemysł importowy i eksportowy, Zgromadzenie UA przedstawiło misję ustanowienia strefy wolnego handlu w swoich krajach członkowskich. Aby ułatwić przejście strefy wolnego handlu, UA planuje również utworzenie unii celnej i jednolitego rynku. Jedną z komplikacji na jednolitym rynku w Afryce jest to, że każdy kraj używa innej waluty. W tym celu UA określiła również chęć stworzenia wspólnej waluty i banku centralnego. Pomysł ten został zaproponowany w Afrykańskiej Unii Walutowej, która planuje wspólną walutę do 2023 r. I bank centralny do 2028 r. Plan będzie podobny do Unii Europejskiej.